MORSAN - TEHRAN

تعداد نفر به دلیل اصابت گلوله در اورژانس بیمارستان ما پذیرفته شدند ک نفر آنها کشته و بقیه زخمی بودند. الگوی زخمها حاکی از این بود که مردم به رگبار بسته شده اند زیرا بسیاری از مجروحین دو یا چند گلوله خورده بودند و محل اصابت گلوله ها نیز بسیار نزدیک به هم بود، به عنوان مثال پیر مردی ساله در دو ناحیه کتف چپ و سمت چپ شکم مورد اصابت قرار گرفته بود و یا پسری ساله از ناحیه کف و مچ دست هدف قرار گرفته بود. شرح حال اخذ شده از مجروحین و نیز الگوی زخمها نشان می داد که تیر اندازی از پشت بام انجام شده است، مثلا جوانی 3ساله از کمر مورد اصابت قرار گرفته بود ولی گلوله از جلو و از قسمت ران خارج شده بود.بنا به گفته مجروحین تیر اندازی به طور ناگهانی و زمانی آغاز شد که سیل جمعیت در حال عبور از کنار یک پایگاه بسیج در شمال میدان آزادی (اول بزرگراه محمد علی جناح) بود. به گفته مجروحان یک اتومبیل در مقابل درب آن پایگاه به شکلی پارک شده بود که کسی نتواند با شکستن در وارد آن شود و این امر نشانه برنامه ریزی قبلی برای تیر اندازی می باشد. به گفته شاهدان حدود 4 نفر بسیجی از پشت بام این مرکز به طور ناگهانی اقدام به تیراندازی نمودند به نحوی که حتی کسانی که قصد نجات زخمی ها را داشتند خود نیز مورد اصابت قرار می گرفتند. یکی از مجروحین می گوید در حالی که پشت یک اتومبیل پناه گرفته بودم زخمی شدم.

La traduzione di quanto sopra a cura del servizio traduzioni di dibattito morsanese:

"Il regime è sopra di noi, tra noi e con noi. Proporre libera informazione che non sia insulto personale ma semplicemente un'opinione diversa da quella che il regime accetta significa diventare "nemico" del regime. Ma noi non siamo "nemici" di nessuno. Semmai possiamo essere "avversari". "Avversari" di un certo modo di vedere ed intendere la politica, "avversari" di un certo modo di porsi nei confronti di chi la pensa in modo diverso, spesso arrogante ed allineato su posizioni ideologiche che poco hanno a che vedere con la vita di ogni giorno dei cittadini. Che importa se il colore politico che si affibia ad una persona è giallo, viola o marrone. Quello che importa è che sia una persona che ha le possibilità per fare bene per la comunità e che faccia bene il dovere a cui sia stata chiamata: governare o fare opposizione. I pasdaran, ovvero i fedelissimi dell'idea suprema, sono i nemici del fare. Soprattutto del fare per la comunità locale. Spesso però questo non lo sanno e ci vogliono i blog non schierati a ricordaglielo e possibilmente a fargli cambiare rotta e rinsavire. I blog, qui in Iran sono l'unica forma di democrazia e libertà rimasta. Il regime tenta di bloccarli. I pasdaran, guardie del regime, tentano di bloccare queste voci libere ma come vedete, la forza della libertà e dell'indipendenza è forte; per questo anche TU stai leggendo queste parole. Viva Mir-Hossein Moursani, viva la libertà!